නුඹට මගේ කැමැත්තක තරම්..

බල්ලෙක් කිවුවම මුස්ලීම් අය කැමතිම නැති සතෙක්. කොරියාවෙ අය කැමතිම සතෙක්.හැබැයි.. කෑමට.

 ලංකාවේ අපිත් කැමතිම සතෙක්.ගොඩක් විට ආරක්ෂාවට.

 ඒත් අද මම කතාකරන්නේ මගේ කැමැත්ත ගැන.

 ලංකාවේ බහුතරයකගේ කැමැත්ත ගැන.

 මම පුංචි කාලෙ ඉදන් බල්ලන්ට හරි කැමති.හැබැයි වල් බල්ලන්ට.අපිට හැම තැනම දකින්න ලැබෙන,

 පොඩ්ඩක්වත් ගණන් ගන්නැති,ඒත් ගණන් ගතයුතුයැයි මම හිතන සතෙක්.

 උන් ඔහේ ඉපදෙනවා..ඔහේ මැරිලා යනවා.අපේ එවුන් නැති වෙනවා.පිටරටින් හොඳ බල්ලෝ ලංකාවට එනවා.උන් බෝ වෙනවා.අපේ උන් වඳ වෙනවා.වල් බල්ලෝ කියන්නේ අපේ එවුන්.විජය ලංකාවට එනකොටත් මෙහෙ හිටිය.

   

මගේ හිතේ ඒ අහිංසක අපේ එවුන් ගැන තියෙන කැක්කුම මගේ යාලුවො හැමෝම ළඟ ඇති කියලා මම හිතනවා.ඇත්තටම වල් බලු පැටවු,ලොකු බල්ලොන්ට මිනිස්සු කරන හිංසාව දැකලා දැකලා ඒකට එරෙහිව කරන්න දෙයක් නැතිකමින් ඔහේ බලාගෙන ඉන්න මගේ ප්‍රාර්ථනාව වල් බල්ලන්ට සුභ අනාගතයක් විතරයි.