දන්සැල් මතකය..

                                 ඔන්න මම college යන කාලේ අපිට දවසක් එකපාරටම හිතුනා දන්සැලක් දෙන්න...!ඒ වෙනකොට වෙසක් පහුවෙලා.ඉතින් අපි හිතා ගත්තා පොසොන් දන්සැලක් දෙන්න. ඇත්තටම කිවුවොත් අද හවස ඉස්කෝලෙදි හිතුනා..හෙට දන්සැල දුන්නා.ඒ වගේ දෙයක් තමා එදා වුනේ..

                                  ඉතින් ඒ වෙනකොට A/L ලඟපාතකවත් නෑ...හැබැයි මම හිතුවා අම්මා යන්න දෙන්නැති වෙයිද දන්නෑ කියලා..මොකද මම දැනන් හිටියා ඒ දවස්වල පොල්ගහකට නැංඟත් දෙබලක් කියලා.

                                ඉතින් එදා උදේම මම යන්න ලෑස්ති..ඉවසිල්ලක් නෑ..!ඒ අතරෙ අම්මා කාටදෝ කියලා තැඹිලිගෙඩි ටිකක් කඩාගෙන තැඹිලි වතුර පුරවපු ලොකු බෝතල් 3ක් විතර හදලා දුන්නා....".පිං අතේ වැඩක් නේ..........".

එහෙම තමා අම්මයි අත්තම්මයි කිවුවේ....

                                 ඉතින් කට්ටිය එකතුවුනා යාළුවෙක්ගෙ ගෙදරට..එයාට අපි කියන්නේ පොඩිදෙයියෝ කියලා..

සමහරු කෝඩියල් බෝතල්,සමහරු "බීම පිටි"(එවාට මොනවාද කියන්නේ...?),සීනි,ලුනු,දෙහි...ලොකු ප්ලාස්ටික් බාල්දි ගෙනත්...

අපිට දන්සැල දාන්න තැනක් තිබ්බා..ඒත් අපි හිතුවා හදාගෙන එතන්ට යන්න ඕනෙ කියලා...යාළුවෝ එකතු වෙන්න ටිකක් වෙලා ගියා...කෙල්ලො,කොල්ලො....ගොඩක් එකතු වුනා...

                                 අපිට සීතකල බීම වුනත් එදා දෙන්න තිබ්බා .මොකද එතන හොඳ අයිස් පප්පලා,පප්පිලා ටිකකුත් හිටියා.

ඒත් දන්සැල ඉවර වෙනකොට හැමෝම මොකක්හරි වැඩක් කරලා............

                    අපි කණ්ඩායම් දෙකකට බෙදුනා.හදන අය හා බෙදන අය කියලා..

                     මම හිටියෙ බීම හදන කණ්ඩායමේ.ඔන්න අපි බීම හදාගෙන,හදපු තැන එතන බීම හදපු බවට සලකුණු ඉතිරි කරලා පයින්ම බාල්දි උස්සගෙන පාර ළඟට ආවා.(අපි පස්සේ ඇවිත් ඒ හැමදේම අස් කලා හොඳේ?)

                                   එතකොට තැඹිලි...දැන් ඉතින් මොකද කරන්නේ.....කිය කිය ඉන්නකොට අපේ කොලුරැල කිවුවා තැඹිලි ගැන එයාලා බලාගන්නම් කියලා..

                                අයෙ ඉතින් "හා..." කියන්නවත් වුනේනෑ තැඹිලි වාෂ්ප වුනා...මම ඒ වෙනකන් දැනන් හිතියෙ නෑ තැඹිලි වතුර එච්චර වාෂ්පශීලී කියලා............හි...හි..

                                 ටික වෙලාවක්.....බොහොම ටික වෙලාවක් යනකොට අපි අරන් ආව බීම ඉවර වුනා....ඒ වෙලේ අපිට උදවුවට ආවේ අපේ යාළුවෙක්ගෙ බාප්පා කෙනෙක්...කොහොමින්හරි දන්සැල නිසා ඒ බාප්පට රු.2000 විතර වියදම් වුනාලු කියලා යාලූවා කිවුවා...අද ඒ මාමා ජීවතුන් අතර නෑ....ගිය අවුරුද්දේ ඒ  මාමා නැතිවුනා.

                                 ඔන්න ඉතින් දන්සැල අතරෙ වලි ඇවිලෙනවා..නිවෙනවා...කොඩි අරන් "බෙදන" අය දුවනවා...

බන්දේසි වලට කට්ටියක් පොරකනවා...සමහර බස්, බන්දේසි නොදීම අද්දනකොට"හෝව්..හෝව්..."කිය කිය කෑ ගහනවා....බීම හදන අපි බාල්දි අරන් එහාට දුවනවා.....හැදි,දෙහි අරන් මෙහාට දුවනවා....එකම බාජනේට දෙන්නෙක්ම සීනී හලනවා...එත්කොට ඒවා  මී පැණි!තව දෙන්නෙක් බීම එකට ලුනු දැම්මද කියලා...නිකටෙ අත තියන් කල්පනා කරනවා...........එකම කාලගෝට්ටයක්..........

                                 කොහොමහරි වැඩි සූදානමක් නැතිව එදා දන්සැල ඉවර කලා...සියලු දෙනා ආයෙත් පොඩි දෙයියොගෙ ගෙදරට එකතුවෙලා සතුටින් විසිර ගියා...අපි  කතාවුනා 2010 ආපහු ඒ දන්සැල තියන්න (ඒ 2008).ඒත් මේ සැරේ අපිට දන්සැලක් තියන්න බැරිවුනා..ලබන අවුරුද්දේ හරි කොහොමහරි ආයෙත් දන්සැල තියන්නයි කල්පනාව............

(දක්වා ඇති නම් දැන් කටට ආ ඒවා මිස අන්වර්ථ නාම නොවන බව සලකන්න)

(බලන්නකො..!photo අරන් තියෙන්නෙ බෙදන අයගෙ විතරනේ...හි..හි..)