හිතුවක්කාරයි දිවිය ඔයා..

පරඩැලක් පවනේ එතීගෙන

ඈත මෑතට පාවි යයි

මා නොසිතු මා කිසිත් නොපැතූ

සියල් දේ අද එළිබසී

සිතට දී නිවනක්...

මම සිටිමි මොහොතක්..

සුදන දුදනන් සිටී නම් ලොව

මම අඩකි එකෙකින්

මුළු එකෙකි එ දෙකෙන්..

ඇලී වුන් උන් ඇදී ඈතට

ඈත සිටි උන් ලඟයි මා හට

හොඳ උනුත් අද නරක් වී

නරක උන් ගැන හොඳ පෙනී....

අතීතය අමතකද අද මට

ගෙවූ අමිහිරි තැන් ඔහේ...

සුන්දරලු මා ගෙවු පුරන් කල්

නොදුටු හෙට දිනටත් වඩා...

හිතට දී නිවනක්...

මම සිටිමි මොහොතක්...

මගේ යයි සිතූ මුත්... එසේ නොවූ ... සිතා ගෙවන්නේ යැයි සිතූමුත්... මගෙන් මිදී තමන් රිසි සේ ගෙවෙන "මගේ ජීවිතය" ...මදක් වටහුණි.