බළල් යුවතී ..

"මියෑව්..මියෑව්..."

"අම්මා අන්දර වැට අස්සේ පූස් පැටියෙක් කෑ ගහනවා ඇහෙනවා"

අපේ ගෙදර පූසෙක් සිටී.. එමුත් තවත් පූස් පැටියකු වැඩි නැත.

"අනේ අම්මා අපි ගෙදර ගේමු.."

අපේ ගෙදර අවට ලේන් පැටියෙක්,ගිරා පැටියෙක් ,උකුසු පැටියෙක් ,පූස් පැටියෙක් , බලු පැටියෙක් අසරණව ගැවසෙන වාරයක් ගානේ අම්මට ඔය වැකිය අහන්නට ලැබේ.

"තමන්ගේ වැඩක්වත් තනියෙන් කරගන්ඩ බැරුව තව පූසෝ ගෙදර ගේන්ඩ කතාව.."

එහෙම කිවුවත් අපෙ අම්මගේ හිත වෙඬරු පිඬකි. සටස් ගා උණුවෙන සුළු ය.

"ම්ම්.. එහෙනං ගේන්ඩකෝ.. කිරි ටිකක් වත් හදලා දීලා කාටහරි ගිහින් දෙන්ඩ.." 

                                පූස් පැටවුන් බලු පැටවුන් මෙන් නොව.. බලු පැටවුන් ලේන් පැටවුන් මෙන් නොව ..ලේන් පැටවුන් උකුසු පැටවුන් මෙන් නොව..

පූස් පැටවුන් ඉක්මනින් පැන දුවයි.අල්ලා ගන්න අමාරුයි.බලු පැටවුන්.. සෙනෙහසක් දුටු තැනට ඉක්මනින් එති..ලේන් පැටවුන් ඉතා බියසුළුයි.. උකුසු පැටවුන් ඔය එක ආකාරයක් වත් මෙන නොව.. උන් වෙනස්ම ගති  පැවතුම් දක්වයි.

"චූටි පූස්.. මෙහෙට එන්න... කෝ..කෝ... හැංඟෙන්නෙ නැතුව එන්න.. වැස්සකුත් එන්න ළඟයි.. ඔයාට හොඳටම තෙමෙන්න වෙයි.."

මේ දඟ පූස් පැටියා අන්දර වැට අස්සේ එහෙමෙහෙ දුවයි.. ඈතින් ඈතට දුවයි.අල්ලන්න යනකොට අත පහුරුගාන්නට මාන බලයි.. 

අන්තිමට පුංචි පුළුන් බෝලෙ කොහොමහරි මම අල්ල ගත්තා...

සතර දෙසින් වැහි කළුවර ආ වේලේ

නතර නොකර නුඹ මරහඬ දෙනු ඇසුනේ

අන්දර වැටට නුදුරින් නුඹ සැඟවූයේ

දෙපාවන්ට ඇති බියටැයි මා සිතුවේ

මුදවා කටුරොදින් නුඹ ගෙන මා අතට

පිසදා තෙතබරිත නුඹ සම ලෙස හොඳට

රඳවා තුරුලේම නැති උණුසුම දෙන්ට

පියවා නෙතුපියන් නිදි දූ වෙත යන්ට

තුරුණු නුඹ මවුන් පෙර පෙම් කරන්නැතී

කරුන ලෙසින් නුඹ මෙලොවට එන්න ඇතී

කරුම ලෙසින් නුඹ තිරිසන් වෙන්න ඇතී

කුරිරු ලෙසින් නුඹ මෙහිලා යන්න ඇතී

මව්කිරී නොබී ගවකිරි බී වැඩුනු නුඹ

කැප ආහාර වෙනුවට බත් කැවෙනකොට

හොරෙන් කරවලත් කා පැන දුවනකොට

විස්කෝපයට වැඩියෙන් එයි හිනා මට

කිසිදින තෙත්නොවූ නිල්වන් සුනිල් නෙතූ

කන්දෙක සමඟ ඔසවාගෙන ලෙස අමුතූ

කිමැයි ඇසිමි දැනගන්නට සියල් තතූ

මව මෙන් නුඹත් මෙනි පෙමකට වෙලා නතූ

එහෙම අල්ලන් ආපු පුළුන් බෝලෙ... අද මොකද මේ..???