රුසිරු වූ මුත් ඵලක් නැති මල..

උදෑසන මනරම්

දිනිඳු සොමි ගුණයෙන්

පිණි කඳුළු බිඳු නෙතේ රන්දා

වැලපෙනා වනමල්..

(සමහර පුද්ගලයෝ ජීවීතේ ලැබෙන සොඳුරු අවස්ථා වලදී ඇල්මැරුණු ගතියෙන් ඒ දේවල් මඟ හරිනවා.)

රුවෙන් අග තැන්පත්

සුව සුවද පතුරන්

නටුව අග තැවෙමින්

හඬනු කිම කුසුමන්

(රුව ගුණ කුමක් තිබුණත් ජීවිතේ ගැන තෘප්තිමත් නෑ)

සොමි අරුණෙ වැලපී

සැඩ හිරුට හිනැහී

පෙර දිනය බොඳ වී

යලි නොඑයි පරවී

(සමහර විට හිතන්න බැරි විදිහේ අවස්ථාවල.. අනික් පුද්ගලයන්ට සොඳුරු නොවන අවස්ථාවල උපරිම සතුටින් හැසිරෙනවා.රිදවන්නම නෙවේ..ඒ කෙනාගෙ හැටි..ඒත් එයාලගෙ සතුටට වැඩි ආයුෂ නෑ)

රුව සොයා ඇඳෙමින්

මලේ පැණි උරන්

අතැර යන බඹරුන්

ඔහොමමයි උන් සිතන්

(සමහරු තමන්ට කිට්ටු වෙන හැමෝම මුළුමනින් තමන්ට අයිති කියලා හිතනවා.. ලෝකෙටම වය්ර කරනවා)

වනේ පීරා යමින්

රසැති පැණි රැස් කරන්

බඹරා ඇඳෙනා දෙසින්

බඹරි ඇත මඟ බලන්

(ඇත්ත තත්වෙ නම් අන්තිමට වෙන්නේ "අන්සතු හදකට පෙම් කල වරදට ලොව මට එරෙහි වෙලා" වගේ දෙයක්)

නටුවෙන් ගිලිහී යමින්

පෙමැති නෙතකින් බලන්

සිනිඳු අතකට ගොසින්

සැනසෙන් ඉතින් කුසුමන්

(ඒත් විය යුත්තේ තමන්ට ලැබෙන දෙයින් උපරිම තෘප්තිමත් වීමයි)

මිලින වී අදටත්

යලි හෙටත් උදෙන්

නෙතට කඳුළක් අරන්

විකසිත නොවෙන් ඉතින්..

 (හැම වෙලේම ලෝකෙට වෙර බඳින අය ලෝකෙට වුවමනා ද?)

 මේ මගේ 25වෙනි ලිපිය.. ඉතින් මට සතුටුයි.25ක්ම මම ලියලනේ කියලා.මම බ්ලොග් එකට ආවේ හිතේ කිසිම සතුටකින් නෙවේ.මුහුණු පොතට ඇබ්බැහි වෙනවට අයියගේ තිබ්බ අකමැත්ත නිසා බලෙන් හදලා දුන්න පිටුවක මම පලමු ලිපිය(හැදින්වීම) ලිවුවේ "අයියාට ඕනෙවට" .. ඒ ලිපියට comments එනවද කියලා මම පැයෙන් පැයෙට බැලුවා.එකක් ආවම අයියා කියනවා "මොනවද ඔයි.. තාම එකයි.. වැඩක් නෑ "කියල.මට හරිම upset. මම මුලින්ම කියෙව්වේ වේජනා අක්කගෙ පිටුවයි හසී සොයුරියගේ පිටුවයි.ඉතින් එයාලට followersලා ගොඩක් ඉන්නකොට මට මං ගැන ගොඩක් දුක හිතුනා.මුලින් ලිපි ලියුවේ අයියා බල කරපු නිසාමයි.ඒත් මම එතකම්ම නිසඳැස් ලිවුවේ මට පුළුවන් නිසා නෙවේ මම ආස නිසා.මම පත්තර වලට ලියවෙන කවි කියවලා ඇයි මට බැරි කියලා හිතුවා. මම කොහොම හරි ලියුවා.

ඒත් දැන්.. මම හරිම ආසවෙන් බ්ලොග් පිටුවට එන්නේ..  කියවන ඔයාලා නොසිටින්න බ්ලොග් ලියන එක මම නවත්තලා හුඟක් කල්.හිතට දුකක් ආව වෙලාවට.. සතුටක් ආව වෙලාවට මට ඒ දේවල් බෙදා ගන්න හිටියේ ඔයාලා තමයි.දැන් මගේ හොඳම යාළුවෝ දෙන්නෙකුත් බ්ලොග් ලියන්න පටන් අරන්.ලියන අයට මම හරි කැමති.මොකද කියලා මම වත් දන්නෑ... 25 සමරන්න මට තේරෙන්නෙ නෑ.. ඒත් විශේෂයක් ඕනෙ නේ.ඒ නිසා මම ඉටිපන්දම් පත්තු කරලා සැමරීම කරන්න හිතුවා..
(50...100...)