සබඳ නිබඳ නුඹ නද මා සවන් මත
නොමද නුඹේ මතකය අද මා ලඟ
රුවද සොබන නුඹගේ රූ තිරය මත
මතකද එකල මා නුඹ සකියන් වූ වග
සඳ ද තරුද දුටුවෙමු මහ ගගනෙ කළු
හිරුද වලාකුළු අතරින් එබුනයුරූ
ඔබද මමද තරඟෙට කවි ගෙතු අයුරූ
මතකද එකළ මා විය නුඹෙ සොඳ මිතුරූ
රටක පෙරට නුඹ බිඳු බිඳු ඇඳුනාලූ
නද ද රුවද නුඹෙ විකසිත වූවාලූ
නුඹද කරලියේ රස ගී ගැයුවාලූ
තරුද අතර නුඹ කිරුළක් වූවාලූ
මලද නුඹම විය අපෙ ගෙඋයනේ පිපුනූ
නද ද නුඹම විය අපෙ සිප්සලේ වුණු
කොහිද නුඹ සිතනු පෙර අප අතර වුණූ
විණිද වහල් සුපතලකම අසල කුණු
ඊර්ෂ්‍යාවක් තුලින් දිස්වූ යතාර්ථය... 2009 - 06 - 03
No comments:
Post a Comment
මේ ගොළු හදවත
විවර කරනු වස්,
දිරියක් වනු මැන...